Ik kon het toch niet laten.
Vorige maand was ik begonnen met het verkennen van Fusion 360.
Fusion 360 werkt in de Cloud, dus je files worden ergens op een server opgeslagen.
Het voordeel daarvan is, dat je overal, op elke computer
kunt inloggen om met je werk verder te gaan.
Het nadeel is, dat je een snelle, betrouwbare internet verbinding moet hebben.
Ik werk met Windows 10 en over het algemeen is na een update bij mij de boel dagenlang ontregeld.
Ook heb ik nog wel
eens te maken met een internetstoring waardoor je niet bij je bestanden kunt.
Mijn insteek was: ik wil de door mij reeds gemaakte tekeningen kunnen bewerken tot 2 ½ of 3D objecten.
Je kunt ook in Fusion schetsen/tekenen, maar ik
vind dat niet handig omdat ik DraftSight gewend ben.
Zoals bij veel 3D programma's gaat Fusion uit van "primitives": kubus, bol, cylinder etc.. van deze vormen kun je de parameters bewerken en je kunt ze digitaal bij elkaar optellen en van elkaar
aftrekken.
Ik had al behoorlijk veel werk in 2D gedaan en wilde die tekeningen gebruiken om verder te bewerken, bijvoorbeeld het voorste loopstel (bogie) en de spaken van de wielen, dus ik wil die reeds gemaakte tekeningen importeren in het 3D programma.
Bovendien zijn mijn CAD-tekeningen exact op schaal.
Voor 2D CAD vind ik DraftSight veel makkelijker in het gebruik, maar zodra er iets 2½ of 3 dimensionaals komt, loop je tegen de grenzen van DraftSight aan.
DraftSight reageert snel
en Fusion reageert stroperig, het kan veel, maar het voelt traag aan en zoals eerder gezegd: het crasht regelmatig bij mij.
Bij het importeren van 2D kies je eerst in welk vlak je het wilt importeren: Bodem, voorkant of zijkant.
In Fusion zijn de Y- en de Z-as omgewisseld ten opzichte van DraftSight.
Dus "omhoog" is Y (groen) in Fusion maar in DraftSight en CNC is de Z-as "omhoog", dus waar de freesmotor, laserdiode of filament-extruder aan zit.
Het gebruikelijke horizontale
vlak dat in CNC door de X- en Y-as wordt beschreven, is in Fusion dus de X- en Z-as.
Voor mij was Fusion in het begin ConFusion.
Een 2D tekening in *,dxf formaat kan in Fusion worden geïmporteerd.
Een platte 2D tekening kun je
middels "Extrusion" tot een 3D object modificeren.
Een geïmporteerde 2D tekening heet in Fusion een "Sketch".
De 3D bodies worden gemaakt door 2D Sketch te extruderen, het worden aparte components.
Fusion maakt onderscheid tussen
"Components" en "Bodies".
Als je een Body beweegt, dan beweeg je het ten opzichte van zijn Component en als je een Componenent beweegt, dan beweeg je het ten opzichte van de "Root" Component.
Een Component bevat sketches, bodies en z'n eigen Origin.
Een Body is altijd onderdeel van een Component.
Als je een Sketch extrudeert, wordt het een Body.
Componenten hebben "joints" om ze te bewegen en ze bevatten Bodies, namen en onderdeelnummers, Bodies hebben dat niet.
Je kunt een
Body dus niet "snappen".
Als je een Body wilt bewegen om ergens op te "snappen", moet je van zo'n Body eerst een eigen eigen Component creëren.
Dat doe je met "Create Component fron Body".
Importeren van de *.dxf sketch in Fusion
en "Extrude" tot 3D body lukken inmiddels.
Nu nog kijken hoe ik alles aan elkaar krijg.
Om te oefenen ben ik begonnen met het voorste loopstel van de lokomotief, soms ook aangeduid als de bogie.
Ik ga het printen in PLA en dan checken
of het voldoende sterk is voor direct gebruik.
PLA is namelijk nogal "brittle", of te wel bros, dus het is hard en breekt snel.
Aangezien PLA een thermoplast is en dus smelt bij hogere temperaturen (vanaf zo'n 200gr C.), kun je het ook
als "core" voor messing gietwerk gebruiken.
Messing smelt tussen de 850 en 950 graden Celcius, afhankelijk van de legering.
Je kan het dan dus in messing gieten. Je moet dan wel rekening houden met de messing krimp van tussen de 3 en 5 %.
(dus het plastic model iets groter maken).
Dat is dus een beetje uitzoekwerk aangezien de maten erg nauwkeurig komen.